ΦΑΡΑΚΟΣ ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
Ο Αγαμέμνων Φαράκος γεννήθηκε στην Αθήνα, ζει στην Αθήνα εδώ και τρία τέταρτα του αιώνα και ίσως γι' αυτό αγαπά με πάθος τη Μάνη. Από το 1947 στη μαχόμενη δημοσιογραφία, ο Αγαμέμνων Φαράκος έγινε μέλος της ΕΣΗΕΑ μόλις το 1964, ενώ είχε ήδη θητεία 14 χρόνων σε αθηναϊκές εφημερίδες. Η απαρχή αυτής της θητείας στο "Ριζοσπάστη", το 1947, κρατούσε κλειστές τις θύρες του επαγγελματικού σωματείου. Ακολούθησαν ο πλαστηριακός "Προοδευτικός Φιλελεύθερος" (1950-53), "Η Μάχη" του Ηλία Τσιριμώκου, ο "Εθνικός Κήρυξ" του Παράσχου (1955-59), η "Απογευματινή" και η "Ακρόπολις" των αδελφών Μπότση (1959-69), Τα "Σημερινά" του Σάββα Κωνσταντόπουλου (1970-74), η τηλεόραση της ΕΡΤ (1969-1982), το Αθηναϊκό Πρακτορείο (1969-1990), Η "Βραδυνή" του Τζώρτζη Αθανασιάδη (1974-1989), το MEGA (1989-1991), ως υποδιευθυντής και διευθυντής ειδήσεων, το Κανάλι 5, το μετέπειτα EXTRA του Γιώργου Κουρή (1995-2004), και πάλι η "Βραδυνή", της οικογένειας Μήτση αυτή τη φορά, από το 1997.
Tο πιο πρόσφατο βιβλίο
ΠΩΣ ΔΕΝΟΤΑΝ ΤΟ ΑΤΣΑΛΙ
Μοιάζει ατελείωτη η δημοσιογραφική -και η άλλη- πορεία του ανθρώπου που έγραψε αυτό το βιβλίο. Η «άλλη» που ξεκίνησε, στη σκοτεινή και φοβερή καταχνιά της Κατοχής, από το Σανατόριο-Φυλακή «Σωτηρία» και η δημοσιογραφική που ξεκίνησε πριν από 786 μήνες περίπου, την Άνοιξη του 1947, από το «Ριζοσπάστη» του Κ. Καραγεώργη. Ότι αυτή η πορεία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, απλώς δείχνει ότι υπήρξε χαλκέντερη η μανιάτικη και μακεδονική φύτρα του. Ότι η δημοσιογραφική πορεία του, συνεχίζεται χωρίς διακοπή, χωρίς «ταξίδια» σε άλλους γειτονικούς χώρους, με παράδοξα, ενίοτε και δύσκολα σκαμπανεβάσματα, σε δύο ίσως, δεκάδες εργοδότες, χωρίς συμβιβασμούς, όμως και πάντοτε χωρίς παρωπίδες, είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος. Ένα πανόραμα της ελληνικής-αθηναϊκής δημοσιογραφίας, επιτυχίες και λάθη, πόλεμοι και διώξεις, εξήντα χρόνια δημοσιογραφία, μια ζωή δια πυρός και σιδήρου δηλαδή.
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;