ΑΤΕΡΜΩΝ ΑΜΦΙΘΥΜΙΑ

Οι λέξεις καταχωνιάζονται σε σκοτεινά ντουλάπια αναμένουν κάποιος να τις διατάξει σε σειρά ν’ αφήσουν το άρωμά τους να κατακλύσει το σούρουπο Φρέαρ αρτεσιανό τις συνευρέσεις αέναα ποτίζει σε εύφορη γη οι σπόροι φυτεύτηκαν δράκοι λιθόδοντες, ανέτειλαν σε κοφτερό πρωινό Εν αναμονή ραγδαίων εξελίξεων Κοκκινοκίτρινη λάμψη στο στόμιο της κόλασης το πυρίμαχο σώμα εκπέμπει θαλπωρή Στη βουνοπλαγιά έκρυψαν τα ξίφη αντιστέκονται στην προτροπή να διαβούν την πλατεία επιλέγουν να παραμείνουν σιωπηλοί δεν ξεπέρασαν το συμβάν της νιότης