Διαδικτυακή συζήτηση με θέμα: «Σύνταγμα και Πανδημία» | Σπύρος Βλαχόπουλος & Απόστολος Παπατόλιας [Online]

Ο Όμιλος «Αριστόβουλος Μάνεσης», οι εκδόσεις Παπαζήση, οι εκδόσεις Ευρασία και ο ΙΑΝΟS διοργανώνουν τη διαδικτυακη συζήτηση με θέμα: «Σύνταγμα και Πανδημία».

Θα συμμετέχουν οι:

Σπύρος Βλαχόπουλος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του ΕΚΠΑ και συγγραφέας του βιβλίου Συνταγματικός μιθριδατισμός. Οι ατομικές ελευθερίες σε καιρούς πανδημίας, εκδόσεις Ευρασία

Απόστολος Παπατόλιας, δρ. Συνταγματικού Δικαίου, Μέλος ΑΣΕΠ και συγγραφέας του βιβλίου Η «επόμενη μέρα» του εθνικού και ευρωπαϊκού συνταγματισμού. Ερμηνευτικοί (ανα)στοχασμοί μετά την πανδημία, εκδόσεις Παπαζήση

και θα παρέμβουν οι:

Ιφιγένεια Καμτσίδου αν. καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ

Γιώργος Καραβοκύρης επικ. καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ

Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Νίκος Αλιβιζάτος ομ. καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΕΚΠΑ, τ. πρόεδρος του Ομίλου «Αριστόβουλος Μάνεσης».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά και θα προβάλλεται ζωντανά στο κανάλι Youtube του ΙΑΝΟΥ.

Λίγα λόγια για τα βιβλία:

Απόστολος Ι. Παπατόλιας, Η «επόμενη μέρα» του εθνικού και ευρωπαϊκού συνταγματισμού. Ερμηνευτικοί (ανα)στοχασμοί μετά την πανδημία, εκδόσεις Παπαζήση

H διαχείριση της πανδημίας του Covid-19 έφερε στο προσκήνιο και μια πραγματική «πανδημία ερμηνειών» σχετικά με το Σύνταγμα, τους θεσμούς, τα δικαιώματα, τη δημοκρατία, καθώς και τη σχέση του Κράτους με την παγκοσμιοποίηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα ερωτήματα που αναδείχθηκαν στο δημόσιο διάλογο ήταν ποικίλα και προκλητικά. Διαταράχθηκε το Σύνταγμα από τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν στα δικαιώματα και τη λειτουργία της δημοκρατίας; Επηρεάστηκε η αυτονομία της πολιτικής από την κυριαρχία των «ειδικών»; Πώς αντιμετωπίζεται η διεύρυνση των ανισοτήτων και πώς διατυπώνονται τα πολιτικά διλήμματα σε εποχές πανδημίας; Υποχωρεί πράγματι η παγκοσμιοποίηση και επιστρέφουν δυναμικά τα κυρίαρχα Εθνικά Κράτη; Επανέρχεται στο προσκήνιο ο παραδοσιακός κεϋνσιανισμός ή μήπως αναδύεται ένας παρεμβατισμός «νέου τύπου»; Πώς αξιολογείται η παρεμβατική δράση της ΕΕ και με ποιο τρόπο η αντιμετώπιση της κρίσης διέρχεται από την οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης;

Η αποδόμηση των μύθων της «ερμηνευτικής πανδημίας» γίνεται η ευκαιρία να αναστοχαστούμε το αύριο του συνταγματισμού σε δύο επίπεδα: Πρώτον, επαναφέροντας την έννοια του Συντάγματος ως τεχνικής των αντιβάρων που επιτρέπουν το δημοκρατικό αυτοκαθορισμό ενάντια σε κάθε μορφή τυραννίας. Δεύτερον, ανακαλύπτοντας τις αρετές της αλληλέγγυας κοινωνίας του διαμοιρασμού και της ισότιμης συμμετοχής, όπου η «κοινωνική δημοκρατία» συναντά τα αμοιβαία ηθικά καθήκοντα των πολιτών.

Απόστολος Παπατόλιας:

Ο Απόστολος Παπατόλιας είναι Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Paris X – Nanterre και Σύμβουλος του ΑΣΕΠ. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Γαλλία. Απασχολήθηκε ως ερευνητής (1992-1995) του Γαλλικού Υπουργείου Έρευνας στο Κέντρο Θεωρίας του Δικαίου του Πανεπιστημίου της Nanterre. Το διδακτορικό του με τίτλο «ConceptionmecanisteetconceptionnormativedelaConstitution» δημοσιεύθηκε στην ευρωπαϊκή σειρά μελετών συνταγματικού δικαίου και πολιτικής επιστήμης Bibliothequeeuropeenne (Sakkoulas-Bruyant, 2000).

Έχει διατελέσει Νομάρχης Μαγνησίας (2006-2010) και Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (2011-2014). Σήμερα διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Άλλα έργα του στα ελληνικά: «Συνταγματικές επιχειρηματολογίες για τη συνταγματική αναθεώρηση» (2001), «Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο» (2004), «Πολιτική και Διοίκηση. Προκλήσεις και Προοπτικές για την Ελλάδα του 21ου αιώνα» (2010), «Η αξιοκρατία ως αρχή & ως δικαίωμα» (2019).

 

Σπύρος Βλαχόπουλος, «Συνταγματικός Μιθριδατισμός. Οι ατομικές ελευθερίες σε εποχές πανδημίας», εκδόσεις Ευρασία

Μπορεί η αναστολή θεμελιωδών δικαιωμάτων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού να απειλήσει την «υγεία» της Δημοκρατίας;

Ο «συνταγματικός μιθριδατισμός» αναφέρεται στον κίνδυνο να ανεχτούμε τους όποιους περιορισμούς των δικαιωμάτων μας και μετά το τέλος των έκτακτων περιστάσεων. Διότι ακόμη και μετά την πάροδό τους, υφίσταται ο κίνδυνος να συνεχιστούν ή και να εντατικοποιηθούν περιορισμοί ατομικών ελευθεριών, όπως της ιδιωτικής ζωής μας, με τη χρήση των νέων υπερσύγχρονων τεχνολογικών εφαρμογών.

Πώς υπερασπιζόμαστε τον νομικό πολιτισμό μας; Η αναστολή ελευθεριών είναι μια «θεραπεία» τόσο τοξική που πρέπει να είναι αυστηρώς προσωρινή. Μπορεί η εξουσία, εξοπλισμένη με τις «ακίδες» της τεχνολογίας, να εισχωρήσει στο κύτταρο της ατομικής μας ελευθερίας ακριβώς όπως ο ιός με τις δικές του ακίδες προσβάλλει τα βιολογικά κύτταρα;

Σε αυτά τα ερωτήματα καλείται να απαντήσει το συνταγματικό δίκαιο, χωρίς να υποκύπτει ούτε στον «συνταγματικό λαϊκισμό» αλλά ούτε και στον «συνταγματικό μιθριδατισμό».