ΓΟΥΔΕΛΗΣ ΤΑΣΟΣ
Ο Τάσος Γουδέλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1982 συνεργάζεται με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού Το Δέντρο. Έχει γράψει βιβλία για τον κινηματογράφο. Άρθρα του για τον ελληνικό και παγκόσμιο κινηματογράφο έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Το Δέντρο, σε διάφορα άλλα έντυπα, ελληνικά και ξένα, καθώς και στις ειδικές εκδόσεις του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Διηγήματά του έχουν μεταφρασθεί στα αγγλικά και στα ισπανικά και έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικές εκδόσεις. Έχει διδάξει σενάριο στο Πάντειο πανεπιστήμιο και ιστορία κινηματογράφου σε ανώτερες και ιδιωτικές σχολές. Από το 1997 έως το 2007 δίδαξε ιστορία κινηματογράφου στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έχει σκηνοθετήσει δύο ταινίες μικρού μήκους. Από το 1996 έως το 1998 ήταν παραγωγός, μαζί με το σκηνοθέτη Δημήτρη Σταύρακα, εκπομπής για τον κινηματογράφο στο Τρίτο Πρόγραμμα. Από τη δεκαετία του ʼ90 κάνει επιλογή λογοτεχνικών κειμένων στην τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ Εποχές και συγγραφείς, που σκηνοθετεί ο Τάσος Ψαρράς. Από το 1998 έως το 2009 συνεργάσθηκε με το ένθετο ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, κυρίως στην παρουσίαση ξένης λογοτεχνίας.
Tο πιο πρόσφατο βιβλίο
Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΣΧΕΣΕΩΝ
Το τετράδιο είχε σκληρό εξώφυλλο. «Έπρεπε να έχει» μας είπαν στην τάξη, χωρίς να μας εξηγήσουν. Δεν θα συγκρατούσα τον λόγο, έτσι κι αλλιώς. Όμως κάτι το επίσημο υπήρχε στην υποχρέωση να «τηρούμε ημερολόγιο». Με ειδοποιούσε συχνά ανέσπερο φως ότι η αναπάντεχη επιστροφή από το σχολείο στο σπίτι, μετά από μια ξαφνική αργία, λόγω επιδημίας γρίπης ή θανάτου επισήμου, θα ήταν ανεπανάληπτη. Ποτέ, όμως, δεν έτρεξα ανυπόμονα σ’ αυτό το τετράδιο, όπου έπρεπε να σημειώνω μόνο τα σημαντικά της ημέρας μου. «Να μην χρησιμοποιείτε συχνά τη φράση “ουδέν το αξιόλογον”. Μόνον αν δεν σας έχει συμβεί κάτι ιδιαίτερο» μας έλεγαν. «Παρότι κάτι ενδιαφέρον υπάρχει γύρω μας, πάντα» πρόσθεταν τα άτομα με τα γυαλιά του Ιωάννη Μεταξά και τα δάχτυλα γεμάτα κιμωλία. Είκοσι πέντε σύντομα διηγήματα, με εξομολογητική διάθεση, που με ποικίλους τρόπους εστιάζουν στη σχέση μας με τον χρόνο, το παρόν ή το παρελθόν, και προσπαθούν να συλλάβουν το «έκτακτο», το «σοβαρό», ό,τι επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη ζωή. Ιστορίες που αφηγούνται παρανοήσεις και παρεξηγήσεις, (σωστές ή λανθασμένες) εντυπώσεις, λάθη, αποτυχίες και επιτυχίες. Ιστορίες που εν τέλει μιλούν για τη «γοητεία των υποσχέσεων», των καθοριστικών αυτών δεσμεύσεων, που τις δίνουμε και τις αποζητάμε, έστω και αν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Καμιά φορά στη ζωή, όπως και στην τέχνη, αρκεί απλώς να υπάρχει αληθοφάνεια.
Παρουσίαση βιβλίου
?controls=0&loop=1">
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;