Το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα πλέον διαφωτιστικά που υπάρχουν για την προσωπικότητα του Βίλχελμ Ράιχ. Ο συγγραφέας μιλάει εδώ για τον Φρόυντ, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τον εαυτό του. Το βιβλίο περιέχει πολύτιμο υλικό για τις σχέσεις Ράιχ-Φρόυντ, για τις διαμάχες... Περισσότερες Πληροφορίες
Το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα πλέον διαφωτιστικά που υπάρχουν για την προσωπικότητα του Βίλχελμ Ράιχ. Ο συγγραφέας μιλάει εδώ για τον Φρόυντ, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα τον εαυτό του. Το βιβλίο περιέχει πολύτιμο υλικό για τις σχέσεις Ράιχ-Φρόυντ, για τις διαμάχες μαθητή-δασκάλου και για την οριστική ρήξη τους - ο Ράιχ, αναγνωρίζοντας πάντως τον πρωτοποριακό ρόλο του Φρόυντ, θα γράψει: "Αν δεν είχε υπάρξει ο Φρόυντ και δεν είχε δημιουργήσει το έργο του, τότε θα ταν αδύνατον να διεισδύσει κανείς, πέρα από την γλώσσα των λέξεων, πέρα από το Ασυνείδητο, στην βιοενεργειακή έκφραση, στην μορφή της βιοενεργειακής έκφρασης του οργανισμού...". Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια συνοπτική, αλλά πολλαπλά ενδιαφέρουσα μαρτυρία, η οποία συμπληρώνει, έως έναν βαθμό, την γνωριμία με τους δύο αυτούς πρωτεργάτες της ψυχαναλυτικής επιστήμης.
Ο Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich, 1897-1957) υπήρξε από τους πιο σημαντικούς γιατρούς-ψυχαναλυτές του εικοστού αιώνα και θεωρείται ιδρυτής του φροϋδο-μαρξισμού. Γεννήθηκε στην αυστριακή Γαλικία, στο ανατολικό άκρο της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Σπούδασε Ιατρική και στη συνέχεια στράφηκε στην Ψυχανάλυση και στον Φρόυντ, του οποίου υπήρξε μαθητής και συνεργάτης. Διετέλεσε μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρείας της Βιέννης. Το 1930 μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Με το έργο του ο Ράιχ συνδύασε την ψυχαναλυτική με τη μαρξιστική θεωρία, ερμήνευσε την ανθρώπινη επιθετικότητα ως προϊόν της κοινωνικής καταπίεσης και τις νευρώσεις ως διαταραχές της σεξουαλικότητας, ενώ ανέδειξε τον ρόλο του οργασμού στη θεραπεία αλλά και την πρόληψη των νευρώσεων. Το 1934 διαγράφτηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα, γιατί οι ιδέες του θεωρήθηκε ότι δεν ακολουθούσαν την κομματική γραμμή. Την επόμενη χρονιά αποβλήθηκε και από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία. Λόγω της ανόδου του Ναζισμού μετανάστευσε στη Σκανδιναβία και το 1939 στις ΗΠΑ. Εκεί ερεύνησε τις ψυχικές και σωματικές παθήσεις σε σχέση με τη στασιμότητα της «ζωτικής κοσμικής ενέργειας», που ονόμασε «οργόνη». Εξαιτίας της κατασκευής και πώλησης συσσωρευτών οργόνης, κατηγορήθηκε για αισχροκέρδεια, με αποτέλεσμα την καταδίκη και τη φυλάκισή του το 1957. Ο θάνατος τον βρήκε τον ίδιο χρόνο στη φυλακή Λούισμπεργκ της Πενσιλβάνια, όπου πέθανε από ανακοπή καρδιάς.
Σημαντικότερα έργα του: Η ανάλυση του χαρακτήρα, Η εισβολή της σεξουαλικής ηθικής, Η κοσμική υπέρθεση, Ο θωρακισμένος άνθρωπος, Ο σεξουαλικός αγώνας των νέων, Το ένστικτο του θανάτου, Άνθρωποι σε μπελάδες, Η μαζική ψυχολογία του φασισμού, Άκου, ανθρωπάκο κ.ά. Δες όλα τα βιβλία του
Login and Registration Form
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;