ΟΠΩΣ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΑΓΕΡΑΣ ΘΥΜΗΣΕΣ

«Ο τόπος που γεννήθηκα και ζω μ’ εμπνέει. Στους δρόμους του, τους βουνίσιους και τους θαλασσινούς, αναζητώ ήρωες του Παπαδιαμάντη, βρίσκω την πραγμάτωση των στίχων του Ελύτη: “Έχει κι ο νους Λιτόχωρο με διαβαστές πλαγιές κι εύφορα μπλε θαλάσσης”. Στις παραδόσεις του και τη λαϊκή σοφία ανακαλύπτω την Κυριακίδου, στην Ιστορία του συναντώ τον Παλαμά και το Σεφέρη. Στις εκκλησιές του, τη βυζαντινή παράδοση, τον Κόντογλου και το Σακελλαρίδη. Στα τραγούδια και τα παραμύθια τη ζωή την ίδια. Από τα παιδικά μου χρόνια, άκουσα πολλές ιστορίες και άλλες τόσες θα διηγούμαι. Γι’ αυτά που χάρηκα, για τις λύπες και τις απογοητεύσεις που γεύτηκα, τον αγαπώ τον τόπο μας και τους ανθρώπους του. Ο αγέρας του μοσχοβολά θύμησες».