Η ΘΥΣΙΑ

«Βασιλέα! Άνδρας Έλληνας θα μας νικήσει. Το αρχικό γράμμα του ονόματός του αντιστοιχεί στο πέμπτο γράμμα του λακωνικού αλφαβήτου. Οι συμπολίτες του ήδη μήδισαν. Τώρα, αρχηγέ, η προδοσία. Δίχως αυτήν, οι στρατιές των βαρβάρων ίσως ηττούντο. Θα τους αποτελείωναν και οι μολυσματικές ασθένειες. Όμως εμείς εμμένουμε, ω βασιλέα μου και στρατηγέ!» είχε αποκαλύψει στον Λεωνίδα, έντρομος μετά τη θυσία της αίγας, ο οιωνοσκόπος Μεγιστίας. Αλλά ο Λεωνίδας γνώριζε. Το είχε προφητεύσει η γοητευτική φίλη του, Δελφίνη. Και ο χρησμός που είχε δώσει η Πυθία των Δελφών ήταν ξεκάθαρος· «Ή η Σπάρτη θα καταστραφεί ή ολόκληρη η γη του Λακεδαίμονα θα θρηνήσει τον θάνατο ενός βασιλιά του οίκου του Ηρακλή». Ως γνωστόν ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων ήταν πρίγκιπας των Ηρακλειδών. Τώρα ο Λεωνίδας ξαγρυπνά στις Θερμοπύλες. Του Αυγούστου 20. Πανσέληνος. Την επαύριον θα διεξαχθεί η τελευταία μάχη· θα τελεστεί η προδιαγεγραμμένη θυσία: Χίλιοι περίπου Έλληνες πολεμιστές αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη στρατιά που αντίκρισε ποτέ η ανθρωπότητα.