ΠΑΙΧΝΙΔΟΤΟΠΟΣ

"Πριν, ήταν πληγή που γέννησε αίμα που γέννησε ροή που γέννησε βλέμμα που γέννησε φωνή που γέννησε τρέλα που γέννησε γη που γέννησε ψέμα που γέννησε φυγή που γέννησε ρέμα που γέννησε εποχή όνειρο, κάποιου άλλου που έμοιαζε τόσο υπέροχα με το δικό σου τραύμα μακριά· τόσο κοντά, ο σκοτεινός ανοιχτός κόσμος που ήρθε νωρίς· που έχει τόσο πολύ αργήσει" Στο κέντρο του Παιχνιδότοπου του Γιώργου Αλισάνογλου, μιας ποιητικής σύνθεσης που αποτελείται από τέσσερις ενότητες και 58 ποιήματα, βρίσκεται η κυοφορία. Μια γυναίκα μετανάστρια ενώ κυοφορεί τον γιο της -που είναι και ο αφηγητής του βιβλίου- περιδιαβαίνει τα ερείπια της Ευρώπης και του κόσμου καταγράφοντας εξωτερικούς και εσωτερικούς πολέμους, την αποτυχία των ουτοπιών και των επαναστάσεων, συνομιλώντας συγχρόνως με τη Μνήμη, δηλαδή την ιστορία και την τέχνη. Ο αφηγητής γεννιέται στα Όρια της Άνοιξης, στο μεσοδιάστημα ζωής και θανάτου. Προσπαθεί να μιλήσει, να καταγράψει όσα μπορεί. Κυρίως, όσα δεν μπορεί. Στον Παιχνιδότοπο τη θέση του παραδοσιακού ποιητικού υποκειμένου έχει καταλάβει το βασίλειο των λέξεων· ένα σύμπαν από ετερόκλητα ποιητικά υλικά που αποτυπώνουν τον αιμάτινο κύκλο της ιστορίας· ένα σύνολο θραυσμάτων ποιητικού λόγου που μιλούν για το βαθύ τραύμα του πολέμου, του έρωτα και της γραφής.