ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΙΟΥΛΙΩΝ

Η ΦΥΤΡΩΜΕΝΗ ΠΕΤΡΑ. Τα κύματα κατεβάζουν το φωτεινό ποτάμι, Αντανακλάσεις διαχέονται από τα φυλλώματα, Ο Ελαιώνας ανοίγει ένα ξέφωτο μπαίνοντας, Μέσα στου δάσους την αγριότητα, Πεσμένα κλαδιά και ολόκληρα ξερά δέντρα ,Σκύβουν θρηνητικά ζητώντας έλαιο. Που χάθηκαν οι υλοτόμοι. Την επαύριο της φωτιάς ξυλεύοντας. Τους καπνισμένους κορμούς με σκουριασμένα σύνεργα. Τρυγώντας το κεχριμπάρι από τα θολά. Δάκρυα της πέτρας; Ακόμα και ο λίθος περιέχει το νερό του ορυκτό. Η αντιστροφή της θαλάσσιας σύνθεσης. Βουνά φυλάκισαν το νερό που κάποτε. Είχε τα ίδια υψώματα διαλυμένα μέσα του. Έχουν κι οι καταποντισμοί το ισοζύγιό τους. Να γιατί γέννησε πρώτη η θάλασσα...