ΑΛΕΞΙΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
Ο Λευτέρης Αλεξίου γεννήθηκε το 1890 στο τουρκοκρατούμενο Ηράκλειο, γιος του λόγιου, δημοσιογράφου και τυπογράφου Στυλιανού Αλεξίου, αδελφός της Γαλάτειας Καζαντζάκη και της Έλλης Αλεξίου. Το 1909 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1930 παρακολούθησε στο Βερολίνο μεταπτυχιακά μαθήματα Παιδαγωγικής με τριετή κρατική υποτροφία. Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, μουσικός, δεινός μεταφραστής ξένων ποιητών, ένας «homo universalis» κατά τα αναγεννησιακά πρότυπα, όπως επισήμανε ο Στυλιανός Αλεξίου, γιος του συγγραφέα, αποτέλεσε σημείο αναφοράς του πνευματικού Ηρακλείου του Μεσοπολέμου. Γνώριζε γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, αγγλικά και λατινικά.Έπαιζε κιθάρα, μαντολίνο, βιολί, βιόλα και πιάνο και συνέθεσε μουσικά έργα. Το έργο του «Εικοσιτέσσερα πρελούδια για πιάνο» παρουσιάστηκε στο Ηράκλειο από τον Δημήτρη Μητρόπουλο, ενώ το «Φούγκα σε λα ελάσσονα για πιάνο» σε ρεσιτάλ της πιανίστριας Ελένης Σπανδωνίδη στην Αθήνα. Ο Λευτέρης Αλεξίου έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 1964. Οι Αξέχαστοι Καιροί είναι το τελευταίο δημοσιευμένο έργο του.
Tο πιο πρόσφατο βιβλίο
ΑΞΕΧΑΣΤΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ
Σαν ήμουνα μικρός, άκουα κάποτε τις γυναίκες του σπιτιού να μου δηγιένται για φαντάσματα. Μα το σπίτι μας δεν ήταν για τέτοια. Δεν ήταν οι γονιοί μου σαν τους άλλους γονιούς. Είχαν έργο να καθαρίζουν απ’ αυτά τα κακά σπέρματα την ψυχή μου. Κατάληξα να γίνω τρανός αρνητής των κάθε λογής φαντασμάτων. Όμως ο καιρός ήρθε να με πείσει για τ’ αντίθετο. Σήμερα δεν πιστεύω μόνο, πως υπάρχουν φαντάσματα, παρά και, πως δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο παρά τέτοια! Ηράκλειο του Μεσοπολέμου. Μια συντροφιά νέων καλλιτεχνών και διανοουμένων ακροβατεί μεταξύ δόξας και ήττας. Ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Τάκης Καλμούχος, ο Βελισσάριος Φρέρης, ο Κώστας Σφακιανάκης και άλλοι γίνονται οι «κρυφοί» πρωταγωνιστές μιας εκ βαθέων εξομολόγησης. Σημαντικός λόγιος της εποχής, ο Λευτέρης Αλεξίου, αδελφός της Έλλης Αλεξίου και της Γαλάτειας Καζαντζάκη, στη δύση της ζωής του συνθέτει την αναπαράσταση μιας απουσίας, αναμετράται με τις αγωνίες και τους φόβους του, καταγράφει αθησαύριστα περιστατικά της μακρόχρονης φιλίας του με τον Νίκο Καζαντζάκη σ’ ένα μυθιστορηματικό χρονικό προσδοκιών και διαψεύσεων. Ένα συγκινητικό ντοκουμέντο σε νέα έκδοση, με εισαγωγή και εμπεριστατωμένα σχόλια του Νίκου Χρυσού, που αποκρυπτογραφούν το κείμενο, τους ήρωες και την εποχή τους.
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;