ΓΕΩΡΓΑΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Ο Γεώργιος Γεωργαλάς γεννήθηκε από Έλληνες (Δωδεκανήσιους) γονείς στο Κάιρο , όπου και τελείωσε την Αμπέτειο Σχολή. Έζησε νεότητα περιπετειώδη, κυρίως λόγω της αναμείξεώς του με την πολιτική. Μετά από πολλά ταξίδια και πολυετή παραμονή του στις κομμουνιστικές χώρες, εγκαταστάθηκε οριστικώς στην Ελλάδα(1.1.57). Διετέλεσε συνεργάτης αρθρογράφος, διευθυντής, εκδότης εφημερίδων και περιοδικών. Ειδικός συνεργάτης Γ.Ε.Σ και Προεδρίας Κυβερνήσεως. καθηγητής των ανωτέρων και των ανωτάτων σχολών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας. Επί σειράν ετών εξαιρετικώς δημοφιλής ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός ομιλητής. Υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ και υφυπουργός εσωτ. διοικητής Κρήτης. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες αφιερώθηκε στην μελέτη-έρευνα της ιστορίας μας και την συγγραφή σχετικών έργων, κυρίως των σειρών “Οι Ρίζες” και “Βυζάντιον”. Έχει συγγράψει πολλά έργα πολιτικής ψυχολογίας, πολιτικής φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας και ένα μυθιστόρημα.. Με τις σειρές “Οι Ρίζες” και “Βυζάντιον” φιλοδοξεί να παρουσιάσει ολόκληρη την ιστορία μας κατά τρόπο μη συμβατικό , ανατρέποντας την εικόνα που κατασκεύασε γι΄ αυτήν το ξένο και εγχώριο κατεστημένο.
Tο πιο πρόσφατο βιβλίο
Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Η γενιά μας έχει παράξενη μοίρα. Η ανθρωπότητα δείχνει νάχη ειρηνεύση κάτω από την σωφρονιστική σκιά της ατομικής βόμβας. Ο μεγάλος θερμός πόλεμος φαίνεται απίθανος. Και όμως. Περνούμε ολόκληρη την ζωή μας σ' ένα χαράκωμα. Αθέατο αλλά υπαρκτό. Ο αιώνας μας είναι η εποχή του διαρκούς πολέμου. Αυτός ο πολέμιος είναι η θλιβερή εφεύρεσις του κόσμου μας. Πίσω από τις ακινητοποιημένες στρατιές, τους "παγωμένους" πυραύλους, τους λιμενισμένους στόλους, απλώνεται ένα απέραντο "δεύτερο μέτωπο". Εκεί, μαίνεται ο συνεχής πόλεμος. Ένας πόλεμος αλλόκοτος. Τα μέτωπά του βρίσκονται πουθενά και παντού. Οι εχθροί δεν φορούν στολές, δεν έχουν σημαίες, δεν μιλούν διαφορετικές γλώσσες. Συχνά, είναι ομόγλωσσοι, γείτονες, συνάδελφοι, συγγενείς. Πεδία μαχών τα εργοστάσια, οι δρόμοι, τα σχολεία, οι αίθουσες των κινηματογράφων, τα λεωφορεία, τα καφενεία. Στον παράδοξο αυτόν πόλεμο κύρια όπλα δεν είναι οι σφαίρες και οι οβίδες. Τις αντικαθιστούν οι ιδέες και τα συναισθήματα. Άμεσοι στόχοι δεν είναι πολιτείες και εδαφικά σημεία. Είναι η ψυχή και το μυαλό του ανθρώπου. Ο κόσμος μας δεν έχει πόλεμο. Και μολαταύτα η γενιά μας δεν ζη εν ειρήνη. Η Ιστορία της έγραψε να γίνη το πεδίο της πιο εκτεταμένης εφαρμογής ενός νέου πολέμου: του "Πολιτικού Πολέμου".
Σύνδεση
Εάν είσαι ήδη εγγεγραμμένος χρήστης, παρακαλούμε συνδέσου εδώ.
Δεν έχεις λογαριασμό;